صدای نفسهایش تمام فیلم را زیر سیطره دارد، انگار با بار سنگینی بر دوش از پست و بالای زندگی میگذرد؛ بار تفاوت. در «پرویز» با نوعی تحلیل روانکاوانه روبهروییم، تحلیل فردی که به نظر میرسد از ابتدا تا انتها با بایدها و نبایدهای اخلاقی و اصول نانوشتهی جامعهاش ناهمخوان است،…
ادامه
«پرویز» روایت دو مرد (پدر و پسر) است در فقدان یک زن (مادر). این روایت در بستر محیطی که این دو مرد در آن زندگی میکنند (شهرک) پرداخته میشود. آنچه همزیستی این دو مرد را کنار همدیگر ممکن ساخته فقدان یک زن است و با ورود زنی تازهوارد (آذر)، برای…
ادامه
«پرویز» داستان مرد پنجاهسالهای است که سالهاست در یک مجتمع مسکونی بزرگ همراه پدرش زندگی میکند. سالهای طولانی زندگی در شهرک/ مجتمع مسکونی، و البته شخصیت و خلقیات پرویز، باعث شده ارتباطی اجتماعی و عاطفی با اهالی شهرک داشته باشد؛ ارتباطی که بهدید پرویز جدیتر و عمیقتر از آن بهنظر…
ادامه
«ادبیات گلوگاه حکومتهاست.» این را سالها پیش یوکیو میشیما، نویسندهی ژاپنی که شکم خودش را با شمشیر سامورایی جر داد، گفته. میشیما سعی کرده نگاه آدمها را از بطن سیاست به حاشیهی آن سوق بدهد، حاشیهای که گاه خودش بدل به متن میشود. از اولین جاهایی در جامعه که قبض…
ادامه