هنرهای تجسمی

سال ۱۳۷۲، وقتی پس از سیزده سال دوری از وطن، به ایران بازگشت و مستند کوتاه «وانگه روان جهان گله کرد» را در امتداد دغدغه‌های فرهنگی پیشینش، و مشخصاً در گفت‌وگو با فیلم «ایران، سرزمین ادیان» ساخت، یکی از کارمندان لابراتوار که راش‌ها (نسخه‌ی اولیه‌ی نگاتیوها) را دیده بود از …

کاترین داوید (متولد ۱۹۵۴) مورخ هنر، نمایشگاه گردان فرانسوی است که نمایشگاه گردانی داکیومنتای ۱۱ را در کارنامه دارد. او در حال حاضر مدیر موزه ملی هنر مدرن در مرکز فرهنگی زرژ پمپیدو در پاریس است. این گفت‌وگو  در اکتبر ۲۰۰۶ منتشر شده است. درباره‌ی شهره فیض‌جو بیشتر بدانید. در …

شهره فیض‌جو آثارش را با زبان فراگیر اجناس و کالاهای تجاری ارائه می‌کند: «محصولِ …»؛ بنابراین تک‌تک اشیا نامِ برَند، برچسب قیمت و تاریخ دارند و کلیت کار- که در غیر این صورت صرفاً چیدمانی خسته‌کننده می‌بود- بدون اینها مانند غرفه‌ی باعجله سرهم‌بندی‌شده‌‌ای از یک بازار روز است با صندوق‌ها …

نام شهره فیض‌جو پیچیده در لفاف سیاهی است از آن گونه که آثارش؛ لایه‌ای که به تمام جان و تن سرگذشت و آثارش آغشته است و نیمی احترام و نیمی کنجکاوی بیننده‌ی آثارش را برجای می‌گذارد، با میل جست‌وجو و واکاوی یا نظاره‌کردنی از دور. او در آثار خود همان …

در سال‌های پایانی دهه‌ی شصت میلادی در اروپا، یعنی آن زمان که کودکانِ زاده در دوران تاریک جنگ جهانی دوم رفته‌رفته زبان به بیان خود می‌گشودند، ضرورت ابداع زبان جدیدی احساس می‌شد که بتواند گذشته‌ی نزدیک را بنمایاند. این زبان می‌بایست متفاوت می‌بود از رساله‌های سیاسی یا شهادتِ صرف بر …