سال ۱۳۷۲، وقتی پس از سیزده سال دوری از وطن، به ایران بازگشت و مستند کوتاه «وانگه روان جهان گله کرد» را در امتداد دغدغههای فرهنگی پیشینش، و مشخصاً در گفتوگو با فیلم «ایران، سرزمین ادیان» ساخت، یکی از کارمندان لابراتوار که راشها (نسخهی اولیهی نگاتیوها) را دیده بود از …
بیشتر بخوانید »فکور، شریف و ماندگار
دههی چهل شمسی سینمای ایران با شکل متفاوتی روبهرو شد. تحصیلکردههای خارج به ایران بازگشتند و در دانشکدهی سینما-تئاتر و همچنین مدرسهی تلویزیون به تدریس مشغول شدند. آنها خود نیز به ساختن فیلم سینمایی و مستند پرداختند. یکی از آن چهرهها آقای خسرو سینایی بود. خدایش رحمت کند که هم …
بیشتر بخوانید »جوجهفکلی، جاهل یکهبزن، کاسب معتمد
بچهتهرون به معنای واقعی کلمه بهمن مفید است که در مرکز شهر تهران به دنیا آمده، بزرگ شده و از پدرش، بازیگری و آوازهای عامیانهی کوچه و خیابانهای تهران را آموخته و با پیشنهاد به کارگردانان سینمای ایران برخی از آنها را در فیلمهایی که بازی کرده با خود آورده …
بیشتر بخوانید »ای دریغا مرهمی
ما کلمات را در بسیاری از مواقع بهطور عادت و یا تعارف برای اشخاص به کار میبریم. مانند : استاد، معلم، مهربان، رفیق، مسئول و … اما هستند کسانی که همهی این صفات در مورد آنها مصداق دارد. اکبر عالمی یکی از این افراد بود. این مطلب را نه من …
بیشتر بخوانید »شکایت به آسمانها و ملکوت خواهم برد
اگر «ملکوت» را که بهقول بهرام صادقی «داستانی خیالی دربارهی فلسفهی زندگی» است برعکس از مرگ آغاز کنیم، به در نیمهباز ساختمان گلزار در خیابان شهرآرا میرسیم. لحظهای که خسرو هریتاش پشت درِ گشودهی آپارتمان خود روی زمین افتاده است. اول بهمن ۱۳۵۹، روزنامهی اطلاعات خبر از چگونگی درگذشت خسرو …
بیشتر بخوانید »