اگر هگل آن فیلسوفی نمیشد که شد، ممکن نبود سرودی با نام «الئوسیس»، از شخصی با نام گئورگ ویلهلم فردریش هگل، برجا بماند. «الئوسیس»، ازاینرو که هگل هگل است، «الئوسیس» است، و از همینرو اطلاق شعر یا سرود بدان خالی از اشکال نیست. این متن را نمیخوانیم مگر از آن …
بیشتر بخوانید »آخرین شاعر ادیب
حالِ خوب گذشته است آنچه در این سالها دیدم در اغلب اوقات علاقهی وافر مردم به گذشته بوده است. این دلتنگی برای گذشته محدود به هیچ موضوع و زمینهای هم نمیشود. همهی مشاهیر ظاهراً در گذشته هستند و همهی نمودهای والای هنر و ادبیات هم همانجاست. خوب، خیلی طبیعیست که …
بیشتر بخوانید »دورهی ادا و اطوار زبانی سرآمده است
جان بنویل، برندهی جایزهی ادبی بوکر برای رمان «دریا» در ۲۰۰۵ و برندهی جایزهی ادبی آستوریاس، سالهاست که مینویسد. او در خانهای بزرگ شده که حتی یک جلد کتاب هم در آن نبود. پدرش مکانیک و مادرش خانهدار بود. بعدها برادر بزرگترش رمانی نوشت و البته خواهرش نویسندهی مشهوری شد …
بیشتر بخوانید »کهنهی نادلآزار
ترجمهی متون مقدس در هر زبان و فرهنگ در زمرهی حوزههای دشوار کار مترجمان است، چراکه گذشته از مهارتهای زبانی نیاز به تسلط کامل مترجم بر مسائل ظریف مذهبی و اعتقادی دارد (شاید در سطحی بسیار بیشتر از تسلط مورد نیاز بر موضوع در سایر حوزههای ترجمهی تخصصی) و به …
بیشتر بخوانید »عیش مدام در بستر جنگ و نفرین قوم یهود
«مرگ منجی موعوده، حقیقت همینه.» خانوادهی موسکات خاندانهای روبهزوال، خانوادههای پر از عروس و دامادی که دژ مستحکم و نفوذناپذیرشان یکباره فرومیریزد جای عجیبوغریبی در ادبیات کلاسیک برای خودشان دستوپا کردهاند. درواقع احوالات درونی و فروپاشیهای خانوادههای ثروتمندی که در آستانهی صنعتی شدن جهان نهتنها ثروتشان که اخلاق …
بیشتر بخوانید »